Soru & Cevap

Japon balıklarında cinsiyet ayrımı yapmak, özellikle üreme mevsiminde daha belirgin hale gelir. İşte en sık kullanılan yöntemler ve gözlemlenecek özellikler:

Vent (Anal Açıklık) Kontrolü:

Dişi Japon Balığı:

• Vücut Şekli: Dişi balıklar, özellikle üreme mevsimi yaklaştığında, daha yuvarlak ve daha kalın bir vücut şekline sahip olurlar.
• Vent (Anal Açıklık): Dişi balıkların venti genellikle dışa doğru çıkıntılı ve yuvarlak şekildedir. Özellikle yumurtlama dönemi yaklaştıkça bu bölge daha belirgin hale gelir.
• Şişkinlik: Üreme mevsiminde, dişi balıkların karın bölgesinde, özellikle bir tarafında yumurta birikimi nedeniyle şişkinlik gözlenebilir.

Erkek Japon Balığı:

• Vücut Şekli: Erkek balıklar daha ince ve daha aerodinamik bir vücut şekline sahiptir.
• Vent (Anal Açıklık): Erkek balıkların venti daha küçük, içe çökük (konkav) ve daha az belirgindir.

Göğüs Yüzgeci Kontrolü:

Üreme dönemlerinde yetişkin erkek japon balıklarının göğüs yüzgeçlerinde tüberkül olarak tabir edilen beyaz benekler oluşurken, dişilerde bu görülmemektedir.  Bu noktalar dişiyi etkilemek ve çiftleşme davranışlarını başlatmak için kullanılır.

Vücut Yapısı

Dişi japon balıklarının vücutları daha yuvarlak ve dolgun olur, özellikle üreme mevsimi yaklaştığında karın bölgesi belirgin şekilde şişkinleşebilir. Yan profilden bakıldığında, karın bölgesinde asimetrik bir çıkıntı görülebilir.

Erkek japon balıklarının ise daha ince, uzun ve aerodinamik bir vücut şekli vardır. Daha kaslı ve daha düz bir karın hattına sahiptirler.

Çiftleşme Davranışları:

Erkek japon balığı üreme döneminde dişileri kovalar ve karın bölgelerine başlarıyla hafifçe vurur. Bu davranış, dişiyi yumurtalarını bırakması için teşvik eder.

Dişi japon balığı kovalanırken daha yavaş hareket eder ve sık sık dinlenme eğilimindedir.

Japon balıkları, tatlı su akvaryumlarının en popüler sakinleri arasında yer alır. Sık sık yemek yemeleriyle bilinen bu balıklar, belirli bir süre boyunca yiyeceksiz kalabilirler. Ancak, yiyeceksiz kalma süreleri, birkaç faktöre bağlı olarak değişir. Peki, Japon balıkları ne kadar süre yiyeceksiz kalabilir? İşte bu sorunun yanıtı.

Japon Balığı ve Yiyeceksiz Kalma Süresi

Japon balıkları, sağlıklı bir akvaryumda yaklaşık olarak 8 ila 14 gün boyunca yiyeceksiz kalabilirler. Bu süre zarfında, akvaryumda bulunan yosunlar ve küçük su canlılarıyla beslenebilirler. Ancak, bu süre sadece sağlıklı yetişkin Japon balıkları için geçerlidir. Yavru Japon balıkları ve küçük balıklar, yiyeceksiz daha kısa süre dayanabilirler ve daha sık beslenmeye ihtiyaç duyarlar.

Göletlerdeki Japon Balıkları

Göletlerde yaşayan Japon balıkları ise daha uzun süre yiyeceksiz kalabilirler. Çünkü gölet ekosisteminde, balıklar doğrudan beslenmeye ihtiyaç duymadan böcekler, yosunlar ve su bitkileri gibi doğal kaynaklarla beslenebilirler. Eğer gölet ekosistemi dengeli ve sağlıklıysa, Japon balıkları insanlardan gelen yiyecek olmadan uzun süre hayatta kalabilirler.

Sıcaklık ve Metabolizma

Japon balıklarının yiyeceksiz kalma süresini etkileyen önemli bir faktör de suyun sıcaklığıdır. Düşük sıcaklıklarda balıkların metabolizması yavaşlar ve bu da yiyecek ihtiyacını azaltır. Örneğin, su sıcaklığı 13-15°C (55-59°F) arasında olduğunda, Japon balıkları 6 ila 8 gün boyunca yiyeceksiz kalabilirler. Ancak, sıcaklık arttıkça, yiyeceksiz kalma süreleri de kısalır. 21-24°C (70-75°F) sıcaklık aralığında, Japon balıkları sadece 3 ila 4 gün yiyeceksiz kalabilirler.

Balığın Yaşı ve Boyutu

Japon balığının boyutu ve yaşı da bu süreyi etkileyen faktörlerdendir. Daha küçük balıklar ve yavrular, düzenli olarak beslenmediklerinde daha çabuk zarar görebilirler. Yetişkin Japon balıkları, daha az yemek yiyen ve daha seyrek beslenen balıklara göre daha uzun süre yiyeceksiz kalabilirler.

Acil Durumlarda Yiyeceksiz Kalma

Acil durumlarda, Japon balıkları düşük sıcaklıklar altında uzun süre yiyeceksiz kalabilirler. Özellikle 13°C (55°F) altındaki su sıcaklıklarında, Japon balıkları haftalarca hatta aylarca yiyeceksiz hayatta kalabilirler. Bu durumda balıkların metabolizmaları iyice yavaşlar, bu da onların yiyecek gereksinimlerini en aza indirger.